یکی از نامه های بابالنگ دراز به جودی

 هرکسی را بیشتر دوست داریم و می خواهیم که بیشتر دوستمان بدارد باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم. جودی! کاملا با تو موافق هستم که عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و زندگی را یک مسابقه دو می دانند و می خواهند هرچه زودتر به هدفی که در افق دوردست است دست یابند و متوجه نمی شوند که آن قدرخسته شده اند که شاید نتوانند به مقصد برسند و اگر هم برسند ناگهان خود را در پایان خط می بینند. درحالی که نه به مسیر توجه داشته اند و نه لذتی از آن برده اند.
دیر یا زود آدم پیر و خسته می شود درحالی که از اطراف خود غافل بوده است. آن وقت دیگر رسیدن به آرزوها و اهداف هم برایش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و یک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که ازدست رفته و به دست نخواهد آمد. ...
جودی عزیزم! درست است، ما به اندازه خاطرات خوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته می شویم.
هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر می شود.

 



نظرات شما عزیزان:

حمید رضا
ساعت15:36---11 دی 1392
من تنها صفتی را که برای خود می پسندم، صمیمیت و صداقت اســت واگر هـم کــم داشته باشم ، لااقل آن را سخت دوست دارم................................... درود بر شما... نوشته ی بسیار زیباییه... و البته درود بر نویسنده ی این نامه... لحظه هاتون خوش... نام نیکو گر بماند زآدمی ... به کز او ماند سرای زرنگار (امیدوارم درست نوشته باشم)... موفق باشید...
پاسخ:خیلی خیلی ممنونم که با حوصله و دقت مطالب و میخونین و نظر میدین.تشکر


خسرو
ساعت19:00---5 دی 1392
به کسانی که به شما حسودی میکنند احترام بگذارید !

زیرا اینها کسانی هستند که از صمیم قلب معتقدند شما بهتر از آنانید . . .


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






برچسب‌ها:

تاريخ : سه شنبه 3 دی 1392برچسب:جودی,دوست, | 13:30 | نویسنده : مریم |

.: Weblog Themes By BlackSkin :.